Χρυσά Κουπιά

Ξαφνικά η ζωή τους ήρθε τα πάνω κάτω. Η Λήδα και η Ηρώ έπρεπε να περάσουν όλο το καλοκαίρι σ' ένα χωριό στη μέση του πουθενά, μέσα στα βουνά και χωρίς θάλασσα. Κι όμως πολύ γρήγορα τα κορίτσια άρχισαν να δένονται με το χωριό.

Έμαθαν μαζί με τα σοκάκια και τις ιστορίες των ανθρώπων που τα κατοικούσαν. Ανακάλυψαν ένα παλιό ημερολόγιο της μαμάς τους και μέσα από τις σελίδες του γνώρισαν το σκοτεινό παρελθόν της οικογένειας, που το αγνοούσαν. Η ιδιοκτήτρια ενός βιβλιοπωλείου τούς αποκάλυψε τον θρύλο για μια βελανιδιά που τη λέγανε καράβι και οι παλιοί τη λατρεύανε γιατί είχε μαγικές ιδιότητες.

Για να φτάσουν όμως ως εκεί, έπρεπε να διασχίσουν τον "απαγορευμένο τόπο", ένα δύσβατο φαράγγι. Η Ηρώ ορκίστηκε πως θα πήγαινε ακόμα και μόνη της. Είχε στο μυαλό της ένα θαύμα που έπρεπε οπωσδήποτε να γίνει.
Ένα μυθιστόρημα για ένα καλοκαίρι σ' έναν μυστηριώδη τόπο όπου οι άνθρωποι πιστεύουν σε θρύλους και δεν ταράζουν τα φαντάσματα του παρελθόvτoς. Μια παρέα παιδιών θα ανακαλύψουν τη δύναμη της φιλίας, της αγάπης, της θυσίας και θα τολμήσουν να ξυπνήσουν το δέντρο βασιλιά, γιατί καταλαβαίνουν πως, αν είναι μαζί, θα το καταφέρουν, γιατί, καμιά φορά, το "μαζί" είναι όλες οι γλώσσες κι όλοι οι καιροί.

ΚΡΙΤΙΚΕΣ

"Στα Χρυσά Κουπιά συναντιέται ο απόηχος της Ζωρζ Σαρή με τον Παπαδιαμάντη.
Η συγγραφέας στρέφει το ενδιαφέρον της στην εσωτερική δράση των ηρώων της, που πλάθει με περίσσια πλαστικότητα. Σαν τους αγιογράφους, βγάζει φως μέσα από το σκοτάδι. Αναδημιουργείται με τη γραφή της ένας χαμένος παράδεισος."
-Κατερίνα Δαφέρμου, The Books Journal

"Διαβάζοντας το βιβλίο, ένιωσα πως έγινα ξανά προέφηβη και διάβαζα μια ιστορία σαν το «Καπλάνι της Βιτρίνας» ή σαν το «Αίνιγμα του Πύργου» ή σαν τον «Θησαυρό της Βαγίας». Κρατούσα ένα βιβλίο που κυκλοφόρησε πριν από λίγες μέρες, μα έμοιαζε -σε λογοτεχνική/αφηγηματική δύναμη- με όσα λάτρευα ως παιδί..."
-Πελιώ Παπαδιά, Τaλκ

"Τι γραφή!" Η Μαρία Παπαγιάννη με αυτό το βιβλίο βάζει την ελληνική λογοτεχνία για παιδιά στις νέες ράγες που κάρφωσαν στιβαρά η Άλκη Ζέη, η Ζωρζ Σαρή, ο Μάνος Κοντολέων."
-Απόστολος Πάππος για το περιοδικό elniplex

"Με τη μαεστρία των «δασκάλων» του είδους, θυμίζοντάς μας εφηβικά ταξίδια στα βιβλία της Άλκης Ζέη και της Ζωρζ Σαρή, η Μαρία Παπαγιάννη μιλάει, με την τρυφερότητα που πάντα τη διακρίνει, για τη δύναμη της φιλίας, της αγάπης, την ανάγκη τού να μοιράζεσαι, γιατί «καμιά φορά, το "μαζί" είναι όλες οι γλώσσες κι όλοι οι καιροί»...
Επιπλέον, όμως, έχοντας αποδείξει και στο παρελθόν ότι μπορεί να πραγματεύεται δύσκολες έννοιες και σύνθετα φαινόμενα της εποχής μας και να μιλάει γι' αυτά με ειλικρίνεια και ευαισθησία απευθυνόμενη σε παιδιά και εφήβους, με το νέο της βιβλίο το καταφέρνει αυτό για άλλη μια φορά. Καταπιάνεται ποικιλοτρόπως με το θέμα της απώλειας και των τραυμάτων που αυτή αφήνει, φωτίζοντας τον δρόμο τού μετά, της δύναμης, της αισιοδοξίας, της ζωής!"
-Εφημερίδα Ριζοσπάστης

"Κινηματογραφικοί χαρακτήρες απίθανων ηρώων –οι δίδυμοι, ο Σωτήρης ο μανάβης, η Βιργινία που τα πάντα ξέρει για το χωριό– συντροφεύουν τις νεαρές ηρωίδες. Στοιχεία μαγικού ρεαλισμού ακροβατούν σε ένα σκηνικό σκληρής πραγματικότητας σε μια αφήγηση με μπόλικο χιούμορ. Η συγγραφέας μάς δημιουργεί συνεχώς εικόνες άλλοτε σκοτεινές σαν το ημερολόγιο της Μάρθας κι άλλοτε φωτεινές και καθάριες σαν τις κόκκινες φράουλες που αφήνουν τα κορίτσια στο πιατάκι για τον παππού τους. Γεμάτη νοσταλγία και μυστήριο ρέει η διήγηση. Τοποθετεί τους ανθρώπους στη σωστή πλευρά του κόσμου τούτου με πολιτικές αιχμές που σπανίζουν στην εφηβική λογοτεχνία σήμερα. Διότι, «άτιμο πράμα το χρήμα, λερώνει».
Ανάγλυφη η κοινωνία του χωριού. Με τσαχπινιά και τρυφερότητα, ξέρει να κρύβει και να αποκαλύπτει τα μυστικά όταν πρέπει, να δικαιολογεί και να προστατεύει. Ρίζες δέντρου γερού είναι που εφοδιάζει με «χρυσά κουπιά» όποιον/α τα χρειάζεται και του/ης μαθαίνουν να διαχειρίζεται την απώλεια, διαλέγοντας «την όχθη της ζωής» κυνηγώντας μόνο τη χαρά."
-Μαρία Καζάντη, Εφημερίδα Η ΕΠΟΧΗ

Διάρκεια 4ω. 40λ.

1. Κατεβάστε την εφαρμογή της Bookvoice από το App Store ή το Google Play.
2. Ανοίγοντας την εφαρμογή θα χρειαστεί να κάνετε εγγραφή και να συνδεθείτε χρησιμοποιώντας το ίδιο email με αυτό που χρησιμοποιήσατε για την αγορά σας από το bookvoice.gr.
3. Αφού συνδεθείτε στην εφαρμογή μπορείτε να βρείτε όλα τα βιβλία σας στη βιβλιοθήκη σας και να ξεκινήσετε να τα ακούτε.

*Εάν έχετε ήδη λογαριασμό στην εφαρμογή χρησιμοποιήστε το ίδιο email και για τις νέες σας αγορές από το bookvoice.gr.

Πέμη Ζούνη

Η Πέμη Ζούνη είναι ηθοποιός του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης, ενώ είναι γνωστή και από τις εκφωνήσεις που έχει κάνει σε ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς (Mega), διαφημίσεις και μεταγλωττίσεις κινηματογραφικών ταινιών. Είναι κόρη του κονφερασιέ Λάμπρου Ζούνη. Κατοικούσε αρχικά στο Μεταξουργείο και αργότερα στο Μαρούσι. Το 1979 αποφοίτησε από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Παράλληλα παρακολούθησε την ύλη του δεύτερου έτους του τμήματος Lettres Modernes στο Πανεπιστήμιο Ναντέρ στο Παρίσι ενώ έκανε και μαθήματα πιάνου, φλογέρας και θεωρίας της μουσικής στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών. Κατά τη χρονική περίοδο 1971-1978 έκανε μαθήματα χορού, κλασικού και μοντέρνου ενώ το 1982 αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, συμμετέχοντας και σε θεατρικές παραγωγές του.[1] Η πρώτη της τηλεοπτική εμφάνιση ήταν στη σειρά της ΕΡΤ "Γιάννης και Μαρία", με πρωταγωνιστές στους ομώνυμους ρόλους την ίδια και τον Ηλία Γιαννίτσο. Το 1985 κέρδισε το βραβείο Α' γυναικείου ρόλου για την ερμηνεία της στην ταινία "Μια τόσο μακρινή απουσία", μαζί με τη Θέμιδα Μπαζάκα για την ερμηνεία της στα "Πέτρινα Χρόνια"[2]. Το 1996 δάνεισε τη φωνή της στην Εσμεράλδα στην ελληνική μεταγλώττιση της ταινίας Η Παναγία των Παρισίων. To 2004 βραβεύτηκε με το έπαθλο "Μαρίκα Κοτοπούλη"[3]. Συνεργάστηκε για μια πενταετία στο θέατρο με τον Γρηγόρη Βαλτινό[4]. Η πρώτη της σκηνοθετική απόπειρα ήταν με το έργο Το τέλος του καλοκαιριού του Γιώργου Ηλιόπουλου. Έχει επίσης ασχοληθεί και με το τραγούδι, ενώ έχει δανείσει τη φωνή της σε πολλές παραγωγές στον κινηματογράφο και την τηλεόραση.