Με το Όνομα Καμία

Περιγραφή

Η βία του χρόνου, η γενναιότητα της αυτοκριτικής, η συνειδητοποίηση της αλήθειας και η αποδοχή. Τα στάδια που περνά μια ντίβα του Λυρικού θεάτρου εντόςτων ψυχρών τοίχων του σπιτιού της, όταν τα φώτα σβήνουν και η εγκατάλειψη γίνεται μοναξιά. Τότε που όλοι και όλα αποχωρούν. Οι φίλοι, οι θαυμαστές, οιέρωτες, η ομορφιά, η ψευδαίσθηση της κυριαρχίας, η γοητεία του φαίνεσθαι, η υγεία.Στα εξήντα τέσσερά της χρόνια ο καρκίνος χτυπά το δυνατό της σημείο. Τη φωνή της. Και τότε όλα αποκτούν ανωνυμία. Παίζει άτακτα με το θάνατο σα ναφορά ακόμα τα φουστάνια της. Φλερτάρει με τη ζωή σα να βρίσκεται ακόμα πάνω στη σκηνή. Φιλοσοφεί και ακόμα… μπερδεύεται. Μεταξύ πραγματικότητας και ιδεατού. Οι επισκέπτες της την καθοδηγούν. Ως την εσωτερική κραυγή. Εκείνη που λυγά και καμαρώνει. Εκείνη που συντρίβεται και ορθώνεται ξανά. Ο μονόλογος μιας γυναίκας αμαζόνας. Μια γυναίκα που κατανοεί τις συνήθειες των ανθρώπων μα όχι τους ανθρώπους. Μια θηλυκή αφήγηση με πρόσωπα αόρατα στον κόσμο των ορατών. Εκείνον που πλανά τιςευαίσθητες ψυχές μέχρι να τις κάνει άφαντες. Θα τα καταφέρει;   Διάρκεια 1ω. 23λ.