Διηγήματα, Άντον Τσέχοφ

Περιγραφή

Ο άνθρωπος γίνεται καλύτερος όταν του δείξεις ποιος είναι", έλεγε ο Τσέχοφ, και είναι αλήθεια ότι στα έργα του ούτε κρίνει ούτε κατακρίνει, αφήνει αυτή τη δουλειά στον αναγνώστη. Ο Αντόν Τσέχοφ γεννήθηκε στο Ταγκανρόγκ της Αζοφικής το 1860 και πέθανε από φυματίωση στο Μπαντενβάιλερ της Γερμανίας το 1904, σε ηλικία 44 ετών, όπου είχε καταφύγει για ιατρική παρακολούθηση. Το 1879 εισήχθη στην Ιατρική Σχολή της Μόσχας απ' όπου απεφοίτησε και υπηρέτησε την επιστήμη του μέχρι το τέλος της ζωής του. Παράλληλα με τις ιατρικές σπουδές άρχισε και το συγγραφικό του έργο, αλλά την ιατρική δεν την εγκατέλειψε ποτέ. Αρχίζει να γράφει από πολύ νεαρός, κι ενώ βρίσκεται στο απόγειο της επιτυχίας του αναχωρεί για τη νήσο Σαχαλίνη, όπου μελετάει προσεκτικά τη ζωή των εξόριστων και των καταδίκων. Είναι ήδη άρρωστος από φυματίωση. Καρπός αυτής της εμπειρίας είναι η μελέτη Νήσος Σαχαλίνη. Στη Μόσχα, το θέατρο Στανισλάφσκι ανεβάζει για πρώτη φορά τον Γλάρο. Παντρεύεται την πρωταγωνίστρια του θιάσου Όλγα Κνίπερ. Οι ήρωες των έργων του είναι δάσκαλοι, γιατροί, φοιτητές, δημόσιοι υπάλληλοι, έμποροι, γαιοκτήμονες, γυναίκες που πλήττουν. Ο Τσέχοφ δεν γράφει δράμα, γράφει κωμωδία, εν είδει φάρσας. Μπόρεσε να προβλέψει τα προβλήματα και τις συγκρούσεις του 20ού αιώνα, την αλλαγή των κοινωνικών δομών. Είναι ένας από τους μεγαλύτερους θεατρικούς συγγραφείς του 19ου αι. και όχι μόνο. Πολλά από τα διηγήματα του Τσέχοφ έχουν δραματοποιηθεί, ενώ κάποια χιουμοριστικά έχουν γίνει κινούμενα σχέδια, επειδή παρουσιάζουν μια θεατρικότητα.